Przełom Hornadu to część rzeki Hornad, która przepływa przez północną część Słowackiego Raju. Przełom Hornadu stanowi jedną z głównych atrakcji tego Parku Narodowego będąc najpiękniejszym i najbardziej znanym kanionem. I jak się później okazało, stał się także miejscem naszego pierwszego spaceru.
Słowacki Raj to jeden z 9 Parków Narodowych utworzonych się na terenie naszego południowego sąsiada. Powołany został w 1988 roku zmieniając poprzedni status tych terenów będących Obszarem Chronionego Krajobrazu od 1964 roku. Charakteryzuje się tym, że na jego terenie znajdziemy głębokie wąwozy o wysokich ścianach, kaniony rzeczne, wodospady, gdzie ścieżki wśród nich bardzo często poprowadzone są po drabinach, pomostach, kładkach czy metalowych półkach. A także połoniny, przepaście, jaskinia i liczne szlaki turystyczne otwarte przez cały rok.
Wstęp
Hrabušice, Autocamping Podlesok – to na tym campingu spędziliśmy tegoroczną majówkę. Naszą opinię o tym bardzo ładnie położonym campingu wyrazimy w osobnym poście, ale nie da się ukryć, że był on całkiem dobrym miejscem do wyjścia na niektóre szlaki Słowackiego Raju ( np. Sucha Bela czy Przełom Hornadu)
Plan na pierwszy dzień był zupełnie inny. Na początek miał być wąwóz Sucha Bela. Niestety okazało się, że noc wcześniej zniszczeniu uległ jeden z pomostów na tej trasie. Szkoda, że Słowacy nie byli skłonni informować o tym fakcie przy kasie Parku Narodowego. Wystarczyłoby powiesić kartkę z informacją. A w tej sytuacji to wszyscy chętni dowiadywali się o tej sytuacji 200 metrów dalej przy wejściu na szlak. I co, skoro wszyscy mieli już kupione bilety to większość decydowała się na biegnący obok szlak do Przełomu Hornadu. Informacja – mała rzecz, a tyle zmienia.
Wąwóz Piecky
W związku z tym jedziemy do miejscowości obok o nazwie Piecky, aby przejść podobno najbardziej wcięty wąwóz Słowackiego Raju. Na parkingu przy kasie zapobiegawczo pytamy jeszcze Pana sprzedającego bilety czy wąwóz Piecky jest na pewno czynny, otwarty i do pokonania? Biorąc pod uwagę spore opady deszczu poprzedniego dnia, nie jest to takie oczywiste. Odpowiedź, którą otrzymujemy potwierdza, że raczej tak, ale jednocześnie nic nie wskazuje na to, żeby nie dało się go przejść (trasa jest jednokierunkowa, należy iść wąwozem w górę). Tak więc pełni nadziei, że dzień jednak nie będzie stracony, udajemy się na szlak.
Szlak, jak większość w tym parku poprowadzony jest wzdłuż potoku, strumienia czy rzeki z jednej lub z drugiej strony. Po bardzo przyjemnym początku docieramy jednak do miejsca, w którym ścieżka znika pod wodą, taką do wysokości łydek. Nie chcąc od razu pierwszego dnia sprawdzać wytrzymałości naszych butów na nadmiar wody, szukamy innej możliwości przedostania się na drugą stronę. Cofamy się kawałek i w końcu po metodą prób i błędów udaje nam się pokonać tą przeszkodę. Jednak radość jest przedwczesna, bo docieramy do momentu, w którym wąwóz zwęża się na tyle, że wysoki poziom wody nie pozwala już na dalsze przejście. Wracamy. Zapowiadający się bardzo ładnie wąwóz Piecky tym razem nie zostanie przez nas odkryty w całości.
Przełom Hornadu
Gdyby powiedzieć, że kolejki na ścieżce Przełomem Hornadu w sezonie przypomina kolejki na szczyt Giewontu pewnie niewiele byśmy się pomylili. Bo jeśli w majowy weekend przy niezbyt ładnej pogodzie stoisz w kolejce do przejścia w trudnym miejscu zabezpieczonym łańcuchem, to co dopiero musi się tam dziać w wakacje, w szczycie sezonu.
Przełom Hornadu jest najpiękniejszym i najbardziej znanym kanionem nie tylko w tym parku narodowym, ale na całej Słowacji. Ma 11,7 km długości i zaczyna się przy moście w Podlesoku (niedaleko miejscowości Hrabušice), a kończy się w pobliżu mostu przy Maša w miejscowości Smižany. Niektóre źródła podają, że jego przejście zajmuje 4 godziny, ale to chyba jak nie ma tam ludzi i nie trzeba stać i czekać, aż zwolni się łańcuch lub podest. Szlak Przełomem Hornadu jest dwukierunkowy i prowadzi wzdłuż rzeki, a w niebezpiecznych miejscach zamontowane są stopnie, kładki lub podesty bezpośrednio nad rzeką. Dl osób mających lęk wysokości może powodować pewne utrudnienia. A w niektórych miejscach nie jest zalecane patrzenie w dół, kilka metrów w dół, będąc przyklejonym do skały i trzymając się kurczowo łańcucha.
I tak to właśnie spacer Przełomem Hornadu stał się naszą pierwszą dłuższą wycieczką w tym regionie. Zaczęliśmy przy moście w Podlesoku (w miejscu zwanym też Hrdlo Hornadu), niedaleko naszego campingu w Hrabušicach kierując się w stronę Klastorskiej rokliny. Niewiele brakowało a dotarlibyśmy do niej, ale czas nam na to nie pozwolił, ze względu na wcześniejsze tego dnia próby przejścia innych szlaków (Sucha Bela, wąwóz Piecky). Bo to nie sztuka przejść fragment Przełomu Hornadu, trzeba jeszcze wrócić. W naszym przypadku powrót był tą samą droga.
Najbardziej zachwycony był Michał. Szedł w kasku, uprzęży i w niebezpiecznych miejscach przywiązany był liną do dziadka, który pilnował młodego „alpinistę”. Lęku wysokości nie zauważono. Sprzęt ten sprawdził się w takich warunkach bardzo dobrze, dzięki czemu mogliśmy spokojnie wędrować w ten i kolejne dni. O czym przeczytacie niebawem.
Jeżeli szukacie noclegu w Słowackim Raju to będzie nam miło jeśli skorzystacie z naszego linku do booking.com. Dla Was cena jest bez zmian, a my dzięki temu otrzymamy drobną prowizję i odwdzięczymy się Wam kolejnymi wpisami 🙂